یکی از مخاطبین وفادار این وبلاگ، گلایه داشت که چرا آدرسِ جدید را ندارد. باید عرض کنم که نوشتنِ این وبلاگ، ناخواسته بود و برای آرام شدن از دردهای دلی که در سینه داشتم؛ اما هرچه جلوتر رفتم، متوجه شدم این نوشتن و خالی شدن، بخشی از روند درمان و آرامشِ روحیِ هر فرد مطلقه‌ای محسوب میشود. بعد از گذشتِ بیش از دوسال از طلاق، دیگر باید خاتمه می‌دادم و به اندازۀ کافی غم‌هایم را ریخته بودم. این تمامِ دلیل توقف نوشتن در این وبلاگ بود .
اشتراک گذاری در تلگرام
درباره این سایت